“L’ESCALIER AU PARADIS” is het thema waar ik momenteel mee bezig ben.
Het is ontstaan tijdens mijn deelname aan een beeldhouwsymposium, het RISS, Rencontre Internationale Sculture Sprimont, in Sprimont in de Belgische Ardennen.
In deze streek vind men veel steengroeven, die hier het beroemde petit granit ofwel Belgisch Blauw, Arduin, belgisch hardsteen, uit de grond halen.
Ieder jaar wordt hier door de gezamenlijke steengroeven deze ontmoeting georganiseerd, waarbij 15 beeldhouwers ruim 3 weken ieder hun eigen beeld maken uit ter beschikking gesteld hardsteen.
Allerlei randvoorwaarden worden aangeboden, zoals een terrein bij het Musee de la Pierre in Sprimont, partytent om onder te werken, lucht om pneumatisch te werken, elektriciteit, water, iedere dag geweldige maaltijden compleet verzorgd, onderdak, hulp bij verplaatsen van materialen in de vorm van grote kranen van de plaatselijke groeve, heftruck. Iedere dag zijn er vele belangstellenden op het terrein te vinden.
Het is een geweldige happening en door de onderdompeling van ruim 3 weken hard werken en verblijven onder gelijkgestemden kreeg mijn beeld vorm en ontstond dit thema.
foto van Sprimont RISS en mijn beeld daar volgt.
Deze serie bestaat inmiddels uit vele beelden, die elk ook hun eigen subtitel hebben.
Een van de kenmerken is de beweeglijkheid, mijn beelden staan niet vast op een pin, hebben geen verplichte voor-of achterkant, boven of onder. Alle standen zijn goed, de favoriete van dit moment is te bepalen door de eigenaar/kijker.
Veel van de mogelijke standen zijn niet “vast”, dwz. de beelden kunnen bewegen, bij aanraking zoeken ze hun eigen favoriete positie weer.
Hieronder treft u een studie aan van twee van deze beelden, “Warmond” (links) en “Pietrasienta” (rechts), die de “L’ESCALIER AU PARADIS”-vorm uitstekend visualiseren.
